συνέχεια του προηγουμένου άρθρου “ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟ ΘΗΡΙΟ
ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ”
Κείμενον.
18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων
νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί·
καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´.
Εξήγησις.
Εγώ λοιπόν θέλετε να επαριθμήσω τα θηρία κατά σειράν, όντα
τρία·
πρώτον θηρίον, τον ουραίον δράκοντα, δεύτερον το εκ της θαλάσσης αναβαίνον
επτακέφαλον, τρίτον και έσχατον το εκ της γης αναβαίνον δίκερον· αριθμώντας δε τα θηρία, πρέπει
δι’ αυτών να εννοήσω ανθρώπους ισάριθμους τοις τρισί τούτοις θηρίοις· ο γουν αριθμός του θηρίου, φησίν
ο άγιος, αριθμός ανθρώπου εστίν, ώστε τρία
είναι (ως προείπομεν) πρόσωπα θηριώδη και λυσσώδη κατά του χριστιανισμού
και της ευσεβείας, τα οποία και τα τρία με ένα κοινόν όνομα το, αντίχριστος,
ονομάζονται, και διαφέρουσι κατά τα κύρια αυτών ονόματα, και τους θηριώδης
τρόπους δι ων κατά του Χριστού και της ευσεβείας καταφέρονται· άπαξ λοιπόν ψηφιζόμενον πυθαγορικώς το αντίχριστος όνομα, έχει
αριθμόν εξ, τρία δε το αυτό ψηφιζόμενον κατά το τρίτον της αντιχριστονομίας,
έχει αριθμόν εξακόσια εξήκοντα εξ, ο οποίος αριθμός μεν ούτω γράφεται: 666:
ελληνικώς δε χξς: αυτός είναι λοιπόν ο αριθμός του θηρίου· όθεν ταύτα τα τρία, τους τρεις
αντιχρίστους εικονίζουσι, και οι τρεις αντίχριστοι τρις εξάδας: 666: φέρουσι· τελευταίον ο βασιλεύς των
Οθωμανών τοσούτον αριθμόν φέρει: 666: κατά το κύριόν του όνομα, τρισσευόμενον
κατά το τρίτον της βασιλικής ομωνυμίας, καθώς ο και ο Αλεξανδρεύς Στέφανος τον
αυτόν αριθμόν υπαινίττεται εις τον χρησμόν του, δια τεσσάρων γραμμάτων τοις
ειρημένοις τρισίν ισαρίθμων, λέγων ούτος ο έχων: χξς: τον αριθμόν, ήτοι
εξακόσια εξήντα εξ, και το όνομα του πρώτου, και τα εξής, ήγουν από όλους τους
βασιλείς των Αγαρηνών, τρεις θέλουν έχει και το αυτό όνομα κύριον, και τον
αυτόν αριθμόν του ονόματος, ο δε αριθμός του ονόματος αυτών των τριών ομωνύμων
βασιλέων θέλει είναι τοσούτος χξς: λοιπόν μετρώντας πυθαγορικώς τον αριθμόν του
ονόματος εκάστου των βασιλευσάντων βασιλέων Αγαρηνών, ευρίσκεις το Σελήμ όνομα
ότι έχει αριθμόν εξ, και ότι τρεις βασιλείς Σελήμιδες θέλουν βασιλεύσει, και
εις τον τρίτον βασιλέα Σελήμ θέλει γείνει η απώλεια της Οθωμανικής βασιλείας.
Ιστέον ότι όσοι τον παρά τη θεολογική αποκαλύψει χξς:
αριθμόν, έσχατον και τελευταίον βασιλέα των Αγαρηνών βούλονται τον παρά τω
Πυθαγόρα τελευταίον και έσχατον αριθμόν έχοντα εν τω οικείω ονόματι, κατά
τροπήν του σ εις τα προφέρουσι το Οσμανές όνομα εις βιαίαν του αριθμουμένου
αριθμού αναπλήρωσιν· ογεμήν
τοιούτος ει έσαι, ουχ έξει την βασιλείαν εκ διαδοχής, ει και ολιγοχρόνιον, αλλ’
εκ στασιώδους εκλογής του Οθωμανικού όχλου, έτι ζώντος του τρίτου Σελίμη
βασιλέως του μέλλοντος, δια φόβον των Ξανθών φεύξεται εκ της βασιλευούσης
πόλεως, κατά τον χρησμόν του αγίου Ταρασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
συνεχίζεται....
ΠΗΓΗ: Έκδοσις Επισκόπου Μεσσηνίας Γρηγορίου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.
Ελλάδος, Καλαμάτα, Σκήτη Παναγουλάκη, 1974, σ.σ. 1, 31-35.