Ο γέρων Ιωσήφ ο Βατοπεδινός προείδε τα μελλοντικά γεγονότα. Το προφητικό του μήνυμα:
«Ακούσατε έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης και εσύ
αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσεις! Είναι σκληρά και λυπηρά, και
παραχωρημένα να γίνουν, όσα εις τας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα! Τα ’γραψαν οι
Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθει από αυτόν τον πόλεμο τι μέλλεται να πάθει! Για
να προσφύγει στον Θεό και να μετανοήσει αν θέλει δια να σωθεί και ευτυχής να
ζήσει… Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία, κραυγή πολέμου έρχεται από
την Βουλγαρία. Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία και ως χείμαρρος
ορμητικός σαρώνει την Περσία. Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη,
Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνει. Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως
τα κράτη, ουαί στα έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.
Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Άρκτος στην Τουρκία που αδίκησε
την Ελλάδα, και όλη (η Τουρκία) αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα. Ματαίως αγωνίζεται
η Άρκτος να κρατήσει τα περιβόητα Στενά, στο τέλος θ’ απηυδήσει. Γιατί από την
Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία και προχωρεί
ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία, ενώ στη δυτική πλευρά νικά η Γερμανία. Και τότε είναι
αδύνατον να κρατηθεί η Ρωσία και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτο και Τουρκία.
Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην, όπως διασκορπίζεται
ένα άτακτο κοπάδι. Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία γιατί θα πράξη
πονηρά μεγάλη προδοσία. Γιατί αφού καταβληθεί όλη από τη Ρωσία θα συμμαχήσει
μετ’ αυτής, και με την Βουλγαρία. Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην
Πόλη και στα περίχωρα αυτής, πρέπει να φύγουν όλοι. Γιατί η Πόλις θα καεί και
ουδείς θα απομείνει κάτοικος ζων εντός αυτής. Μόνο ο Ναός θα μείνει ο οίκος
τούτος και ναός της του Θεού Σοφίας όστις θα μείνει αείφωτος φάρος Ορθοδοξίας. Εξ
ου το φως θα εξαπλωθεί σ ‘όλη την Οικουμένη, της Βασιλείας του Χριστού που ο
κόσμος αναμένει.
Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου, τόσα δεινά πέντε
μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου; Και πάλι νέος πόλεμος έρχεται να ξεσπάσει,
αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάσει. Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει
στη μέση κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδέψει. Αμέσως η διχόνοια
ενσκήπτει εις την Κρήτη και ανάπτουν εις τα αυθωρεί τα μίση και τα πάθη.
Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν τότε θα γίνει
πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει, αλίμονο στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνει!
Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη, το δίκαιό της θα ζητεί και έτοιμη θα
αναμένει χωρίς ν’ αναμιχθεί. Και τότε θα μιλήσει, όταν η σάλπιγξ του Θεού εκ
του Ουρανού σαλπίσει, για να δικαιωθεί. Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζονται
αγρίως στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.
Τότε θα πλεύσει και πνιγεί στο αίμα το μοσχάρι, τότε θα
εκκαθαρισθεί η ήρα απ’ το σιτάρι. Στη θάλασσα, όπου βρεθεί, πλοίο δεν θ’
απομείνει και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνει. Η Πόλις θα κατακαυτεί
κι ίχνος δεν θα υπάρξει πλέον ανθρώπου υλιστή, γιατί πολλά έχει πράξει. Μόνος θα
μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας, το στόλισμα της Νύμφης του, Αγίας Εκκλησίας.
Τρία ημερονύκτια θα διαρκέσει η μάχη, όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θα’
χει!
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα θα σφάζονται
αλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα. Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξαντλημένοι από
την μάχη θ’ αποζούν, θα δούνε ξαφνιασμένοι εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα
μέρη να λάμπει υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.
Και από τα’ αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν αστράπτει, πύρινος
κατακόκκινος, κι έκπληκτα τα Κράτη θ’ ακούσουν εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
αγγέλου απροσδόκητον και θα σταθούν στο πόδι. Τα όπλα θα πετάξουνε στη γη και
τρομαγμένοι τ’ αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι.
Σταθείτε θ’ ακουστεί
φωνή. Σταθείτε επί τόπου! Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου. Σπεύσατε πάραυτα
εκεί στα δεξιά τα μέρη, το τόξο ακολουθήσατε που βγαίνει απ’ τα’ αστέρι. Κι εκεί
θα βρείτε άνθρωπον Άγιον δικόν Μου. Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν Μου.
Τούτον κι σεις εκλέξατε ποιμένα, να ποιμάνει τα πρόβατά Μου, που γυρνούν έρημα
δίχως στάνη.
Νύκτα θ’ ακουστεί η φωνή, και ο κόσμος τρομαγμένος εκ της φωνής της
σάλπιγγος θα μείνει σαστισμένος. Κι ευθύς το τόξο θα στραφεί προς νότον την
Ελλάδα που απ’ το φως το ουράνιο θα φέγγει σαν λαμπάδα. Τότε θα καταφθάνουνε οι
πρέσβεις στην Ελλάδα, ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα, πρώτη τότε αυτή
θα σηκωθεί με το στρατό της να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερό σκοπό της.
Να καταλάβει αμαχητί τα ιερά της μέρη, που της τα πήραν οι
εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει. Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες, θα
τρέξουνε εις τα μέρη τους σαν αετοί πετώντες. Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός
Κυρίου, εις πάντα θα’ ναι άριστος και επί της υφηλίου θα άρχει και θα διοικεί
μετά δικαιοσύνης και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης. Τα όπλα τα πολεμικά
θα γίνουν εργαλεία και άροτρα γεωργικά κι ειρήνη και ευτυχία θα βασιλεύσει
πανταχού κι ως αδελφοί να ζώσι οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι ο εις
τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του
Αδάμ το γένος.
Έλληνες ανανήψατε, αυτή είναι η αλήθεια, μη σας πλανούν οι
άπιστοι πως είναι παραμύθια. Όλα αυτά θα γίνουνε, η ώρα πλησιάζει, το σύμπαν
αναταράσσεται και σας δε σας τρομάζει; Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να
πλήξει και εκ της γης αλύπητα να τους εξαφανίσει. Πάρετε την απόφαση και λογικά
σκεφθείτε, να θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθείτε, όλοι μετανοήσατε
στραφείτε προς τα θεία, γιατί ουδεμία απ’ αυτήν υπάρχει σωτηρία. Ο πόλεμος που
έρχεται ουδέποτε έχει γίνει τόσον μεγάλος και φριχτός και δε θα γενεί ειρήνη. Αν
δεν εκαθαριστεί η ήρα από το σιτάρι και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξηρό χορτάρι»!
Αγγελιοφόρος
της Δικαιοσύνης
