Το Άγιο Βάπτισμα

«Ὁ Θεός ἐγένετο ἄνθρωπος, ἴνα ἠμεῖς γενοίμεθα ὅ,τι Αὐτός ἐστίν»

Στο άγιο Βάπτισμα λαμβάνει χώρα ένας θάνατος και μία ανάσταση, μία γέννηση, αναγέννηση. Θάνατος πρώτα, γι’ αυτό και πρέπει να βουτιέται όλος ο βαπτιζόμενος στο νερό της κολυμβήθρας, διότι το βούτηγμα αυτό συμβολίζει το θάνατο.

Ποιο θάνατο; Το θάνατο του παλαιού ανθρώπου της αμαρτίας. Νεκρώνεται, ενταφιάζεται στην κολυμβήθρα, πεθαίνει ο αμαρτωλός άνθρωπος. Φεύγει τότε από μέσα του, εξαλείφεται το προπατορικό αμάρτημα και ελευθερώνεται ο άνθρωπος από το κράτος της αμαρτίας, παρότι και μετά το βάπτισμα μένει μία κάποια κλίση και ροπή προς το κακό.

Και μένει αυτή η κακή κλίση και ροπή, για να αγωνίζεται ο Χριστιανός και επιτυγχάνει και με δικές του δυνάμεις και προσπάθειες την αναγέννησή του. Πάντως από την ιερή κολυμβήθρα και με την τριπλή κατάδυση στο ευλογημένο και αγιασμένο νερό της βγαίνει ο βαπτισθείς νεκρός προς την αμαρτία, αναγεννημένος σε νέα ζωή, αναστημένος στη ζωή του Χριστού, παιδί του Θεού, Χριστιανός πιστός και πολίτης, μέλος της βασιλείας του Θεού, δηλαδή της Χριστιανικής Εκκλησίας.

Επομένως και κληρονόμος της ουρανίου βασιλείας. Ο απόστολος Παύλος ως εξής περιγράφει την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου που παίρνει από το βάπτισμά του. “Αδελφοί, λέει ο Παύλος· όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν· συνετάφημεν ουν αυτώ διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν. ει γαρ σύμφυτοι γεγόναμεν τω ομοιώματι του θανάτου αυτού, αλλά και της αναστάσεως εσόμεθα, τούτο γινώσκοντες, ότι (στο βάπτισμα) ο παλαιός ημών άνθρωπος (η κακή και πονηρή φύση μας, ο αμαρτωλός εαυτός μας) συνεσταυρώθη ίνα καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία” (Ρωμ. στ’ 3-6). Ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης λέει· “βάπτισμα τοίνυν εστίν αμαρτιών κάθαρσις, άφεσις πλημμελημάτων, ανακαινισμού και διαγεννήσεως αιτία”. Επομένως θάνατος του κακού, ανάσταση του αγαθού, αναγέννηση, υιοθεσία, νέα ζωή πνευματική και αγία είναι τα δώρα και οι χάρες του βαπτίσματος και έτσι πρέπει να ζούμε μετά το βάπτισμά μας, καθαροί και άγιοι. Όλοι οι Χριστιανοί.

Το βάπτισμα λέγεται και φώτισμα και “λουτρόν παλιγγενεσίας” και “μυστικόν λουτρόν” και “λουτρόν σωτηρίας” και “ύδωρ της αιωνίου ζωής” και πολλά άλλα ονόματα έχει. Και λέγεται λουτρό ψυχής, διότι αποφέρει την κάθαρση της ψυχής, “λουτρόν παλιγγενεσίας” για την επαναφορά στην πρώτη του ανθρώπου αθώα ζωή, λέγεται και “φώτισμα”, διότι φωτίζεται ο άνθρωπος, από το σκοτάδι της αμαρτίας μεταπηδά στο φως του Χριστού και γίνεται όλος φως και ζωή και ακτινοβολεί το φως της θείας, της πνευματικής ζωής. Γι’ αυτό και οι προοδευμένοι στην κατήχηση, που ήταν και έτοιμοι για το βάπτισμα, κατά την παλιά εποχή λέγονταν “φωτιζόμενοι”.

Γι’ αυτό ακούμε στην Προηγιασμένη θεία Λειτουργία από το μέσο της αγίας Τεσσαρακοστής έτσι να προσκαλούνται· “όσοι προς το φώτισμα προσέλθετε, οι προς το φώτισμα προσέλθετε”. Και μετά τις δεήσεις που κάνει για αυτούς ο λειτουργός λέει· “Όσοι προς το φώτισμα προέλθετε, οι προς το φώτισμα προέλθετε”.