(απόσπασμα)
Ο ρ θ ό δ ο ξ ο ς Κ α θ ο λ ι κ ή Ε κ κ λ
η σ ί α. Η Εκκλησία είναι «Μία»1, δηλαδή «μόνη»2. Όπως εις είναι ο σαρκωθείς Θεός και το εν
τω σώμα του Κυρίου, ούτω μία είναι και η «Εκκλησία Θεού ζώντος»3. Η «Μία» Εκκλησία είναι εν τω κόσμω ο μοναδικός «στύλος και εδραίωμα της
αληθείας»4, το μόνον Ταμείον της ανακαινιζούσης
Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και η μόνη «Αγία»5 Κιβωτός της
εν Χριστώ σωτηρίας. Εκτός της Αγίας Εκκλησίας, «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται»6. Ως «Μία»
και «Αγία» η Εκκλησία είναι «Καθολική»7, μη δυναμένη να διαιρεθή. Αι κατά τόπους
Εκκλησίαι δεν κατατέμνουν την Εκκλησίαν εις πολλάς, αλλά αποτελούν μέλη της «Μιας»
Εκκλησίας. Το ορατόν και αόρατον στοιχείον της Εκκλησίας δεν μερίζουν ταύτην
εις δύο Εκκλησίας, εις ορατήν Εκκλησίαν και εις αόρατον Εκκλησία. Το αόρατον
και ορατόν στοιχείον της Εκκλησίας αποτελούν εν Χριστώ εν, την «Μίαν… Καθολικήν»
Εκκλησίαν, την αληθή και Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Αι αιρέσεις και τα σχίσματα δεν είναι μέλη της Εκκλησίας, αλλά
κείνται εκτός της Εκκλησίας και εντός του κόσμου, ο οποίος «όλος εν τω πονηρώ κείται».
Η «Μία Αγία
Καθολική» Εκκλησία είναι η «Αποστολική»8 Εκκλησία. Ο Κύριος ωκοδόμησε την
Εκκλησίαν επί του θεμελίου «των Αποστόλων και των Προφητών, όντος ακρογωνιαίου
αυτού Ιησού Χριστού»9. Επί του θεμελίου τούτου εποικοδομούνται
πάντες οι πιστοί ανά τους αιώνας. Επί του ακρογωνιαίου Ιησού Χριστού, πάσα η
οικοδομή της Εκκλησίας «συναρμολογουμένη
αύξει εις ναόν άγιον εν Κυρίω»10. Εν τω ναώ τούτω συνοικοδομούνται πάντες
οι σωζώμενοι εν Χριστώ «εις κατοικητήριον
του Θεού εν Πνεύματι»11. Ανά τους αιώνας, η Εκκλησία δεν δύναται
να είναι άλλη, ει μη η διασώζουσα αδιάκοπον την διαδοχήν και απαραχάρακτον την
πίστιν. Όπως υφίσταται εν τω κόσμω σαρκική πατρότης και διαδοχή, ούτως υπάρχει
και εν τη Εκκλησία πνευματική εν Χριστώ πατρότης και διαδοχή. Ο Θεός είναι ο
Πατήρ των Χριστιανών12. Αλλά και οι Απόστολοι13 και οι μετ’ αυτούς διάδοχοι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας14, και αυτοί λέγονται Πατέρες, «δια το τον τύπον αυτού (του Θεού) εν
ημίν είναι»15. Δια τούτο είπεν ο Κύριος, «ο δεχόμενος
υμάς εμέ δέχεται, και ο εμέ δεχόμενος δέχεται τον αποστείλαντά με»16.
Πάντα τα δοθέντα προς
σωτηρίαν παρά του Θεού, παρεδόθησαν εις την Εκκλησίας δια των Αποστόλων,
φυλάσσονται δε και φέρονται προς ημάς δια των Αγίων Πατέρων. Ταύτα «εκ των
Πατέρων ημών καλώς και βεβαίως παρεδόθησαν»17. Οι πιστοί
είμεθα «των… Πατέρων κληρονόμοι»18, και , «άπερ παρά των αγίων Πατέρων
δεδιδάγμεθα»19, ταύτα πιστεύομεν και «ταύτα τοις
ερωτώσιν ημάς διαγγέλομεν»20. Μόνον των αγιών Πατέρων η πίστις είναι η
Ορθόδοξος πίστις. Ως οι άγιοι Πατέρες διετήρησαν, ούτως ο Κύριος εδίδαξε και οι
Απόστολοι εκήρυξαν21. Κατά ταύτα, η αληθής Εκκλησία, η Μία, η
Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, είναι η διασώζουσα ανά τους αιώνας τα
δόγματα και τους κανόνας, τους τύπους και πάσαν παράδοσιν του Κυρίου,
διδαχθείσαν παρά των Αποστόλων και φερομένην ή και διατυπουμένην δια των Αγίων
απαραχαράκτως. Αύτη δε η αληθής Εκκλησία είναι εν τω κόσμω μόνον η Ορθόδοξος
Καθολική Εκκλησία.
Κ ό σ μ ο ς ν έ ο ς.
Δια της προσθήκης και του εν Χριστώ καταρτισμού των σωζομένων, η Εκκλησία
οικοδομείται εις ναόν Κυρίου άγιον και τέλειον. Δια της Εκκλησίας, κτίζεται
παρά του Θεού κόσμος νέος, ενώ ο παλαιός κόσμος του πονηρού και της αμαρτίας
φέρεται προς αφανισμόν. «Κόσμου γαρ κτίσις εστίν η της Εκκλησίας κατασκευή»22. Ως συνέβη κατά την κτίσιν του υλικού κόσμου, ούτω γίνεται και εν
προκειμένω. Δια της Εκκλησίας, «ουρανός
κτίζεται καινός… και γη καινή κατασκευάζεται»23. Ο καινός
ουρανός είναι «το στερεώμα της εις Χριστόν πίστεως, καθώς ο Παύλος φησιν»23. Η δε καινή γη, «η πίνουσα τον επ’ αυτήν ερχόμενον υετόν»23 του θείου λόγου και της Χάριτος του Κυρίου, είναι οι πιστοί, «οίτινες
εν καρδία καλή και αγαθή»24 ακούοντες «τον λόγον, κατέχουσι και
καρποφορούσιν εν υπομονή»25 τας θείας αρετάς. Εν τω νέω τούτω κόσμω της
Εκκλησίας, η ορθόδοξος πίστις κείται ως στερεόν και ασάλευτον θεμέλιον, η θεία αλήθεια επιλάμπει
πανταχόθεν και η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ζωογονεί προς σωτηρίαν. Άνθρωπος δε «πλάσσεται
άλλος, ο δια της άνωθεν γεννήσεως
ανακαινιζόμενος κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν»26 . «Και φωστήρων φύσις ετέρα γίνεται27, περί
των οποίων λέγει ο Κύριος, «ότι υμείς εστε το φως του κόσμου· και εν οις φαίνεσθε ως
φωστήρες εν κόσμω»28. «Και αστέρες πολλοί»29 γίνονται, «οι εν τω στερεώματι της πίστεως ανατέλλοντες»29.
***
1
Σύμβολον της Πίστεως – 2 Μ. Βασιλείου, PG. 31, 1629 – 3 1 Τιμ. γ’, 15 – 4 Αυτόθι – 5 Σύμβολον της Πίστεως – 6 1 Ιω. ε’, 19 – 7 Σύμβολον της Πίστεως – 8 Σύμβολον της Πίστεως – 9 Εφ. β’, 20 και Απ. κα’, 14 – 10 Εφ. β’, 21 – 11 Εφ. β’, 22 – 12 Ματθ. ς’, 9 – 13 1 Κορ. β’, 15 – 14 Μ. Βασιλείου, PG. 32, 588 – 15 Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 30, 245 – 16 Ματθ. ι’, 40 και Μ. Αθανασίου, αυτόθι
– 17 Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 31, 195 – 18 Μ. Βασιλείου, PG. 32, 392 – 19 Μ. Βασιλείου, PG. 32, 588 – 20 Μ. Βασιλείου, αυτόθι – 21 Μ. Βασιλείου, PG. 31, 612 – 22 Γρηγορίου Νύσσης, PG. 44, 1049 – 23 Γρηγορίου Νύσσης, αυτόθι – 24 Λουκ. η’, 15 – 25 Αυτόθι – 26 Γρηγορίου Νύσσης, PG. 44, 1049 – 27 Γρηγορίου Νύσσης, αυτόθι – 28 Γρηγορίου Νύσσης, αυτόθι και Ματθ. ε’,
14 και Φιλ. β’, 15-16 – 29 Γρηγορίου Νύσσης, αυτόθι.
(Βραχυγραφίαι: PG = Πατρολογία Migne,
ΒΕΠΕΣ = «Βιβλιοθήκη Ελλήνων Πατέρων και Εκκλησιαστικών Συγγραφέων»)
Πηγή: Η ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Α. Δ. ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ, ΑΘΗΝΑΙ
1972, σ.σ. 28-32.
