ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΟΛΟΜΩΝΤΑΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ 7 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ

«… Νυν δε φέρε ίδωμεν και εν τω 9ω κεφαλαίω των Παροιμιών του Σοφού Σολομώντος τι διδάσκει ημάς περί της εαυτής Οίκου της Οικοδομής Αυτού και στηρίξεως και της προσκλήσεως των ανθρώπων προς λατρείαν Αυτού δι’ ο και λέγει:

«Η Σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον και επήρεισε Στύλους επτά».

Τις ο Οίκος, ον η Σοφία του Θεού= ο Χριστός, ωκοδόμησεν αυτόν; Τις άλλος ειμί η Ορθόδοξος Αυτού Εκκλησία, ην ωκοδόμησεν επί της Πέτρας Αυτού, δια του Αίματος Αυτού, και είναι η Μόνη κατέχουσα την πάσαν Δογματικήν Αλήθειαν Αυτού, και ταύτην κηρύττουσον ανά τους αιώνας προς σωτηρίαν των πιστευόντων ανθρώπων «Και επήρησε Στύλους επτά». Την Εκκλησίαν Του τάυτην ο Ιησούς Χριστός εστήριξεν εις επτά Στύλους, ήτοι δια των επτά Οικουμενικών Συνόδων, εν Πνεύματι Αγίω, δια των εν αυταίς συνελθόντων Αγίων Πατέρων, έτι δε και δια των επτά Μυστηρίων, και δια των επτά χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, εποίησεν ασάλευτον από τας επιθέσεις του εχθρού Διαβόλου και των Οργάνων αυτού. …»

ΠΗΓΗ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ», ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΥ ΒΙΒΛΟΥ ΤΩΝ «ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ» ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ, ΥΠΟ ΜΗΝΑ ΓΡ. ΧΑΡΙΤΟΥ, ΕΚΔΙΔΟΤΑΙ ΔΑΠΑΝΗ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ Β. ΜΠΑΚΑΛΗ, Η.Π.Α., ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1968, σ.σ. 132, 133.

«ΕΑΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΡΑΚΟΥΣΗ»

Σήμερον οι άνθρωποι του κόσμου του σκότους των αιρέσεων προπαγανδίζουσι περί ενότητος ή ενώσεως, «μη νοούντες μήτε α λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιούνται» (Αποστόλου Παύλου, Α’ Τιμοθ. α’, 7. Εφεσ. δ’, 13), ως λέγει ο Απόστολος του Σωτήρος Ιησού Χριστού του Θεού.

Διότι εν προκειμένω δύο ενώσεις υπάρχουσιν, η αληθινή ένωσις της Ορθοδοξίας και η ψευδένωσις των αιρέσεων. Η ένωσις της Ορθοδοξίας, ήτοι της αληθινής Εκκλησίας του Χριστού, βασίζεται «εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού (Πατρός)», που είναι «η αλήθεια» («Κατά Ιωάννην Άγιον Ευαγγέλιον», ιδ’, 6), το μόνον «θεμέλιον» (Αποστόλου Παύλου, Α’ Κορινθ. γ’, 10-11) του Χριστιανισμού, ήτοι της Εκκλησίας της αληθινής, της Ορθοδόξου. Και επειδή «Μία (είναι) η Εκκλησία εν ουρανοίς, η αυτή και επί γης» (Διατυπώσεις Α’ Οικουμενικής Συνόδου, Mansi, 2, 889), μία είναι η αληθινή εκκλησιαστική ενότης και ένωσις. «Εν ταύτη το Πνεύμα το Άγιον επαναπαύεται». Αι δε «έξω ταύτης», της Μίας Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας, «ούσαι αιρέσεις», τας οποίας «έχουσι οι άνθρωποι» της αιρετικής πλάνης, ήτοι οι αιρετικοί, «ουκ εισι διδασκαλίαι του Σωτήρος ημών, ουδέ των Αποστόλων, αλλά του Σατανά και του πατρός αυτών», ήτοι του διαβόλου, ως και ούτω λέγεται «ο Σατανάς» («Αποκάλυψις Ιησού Χριστού» του Θεού, κ’ 2). Συνεπώς αι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησίαι του Χριστού.