ΜΑΣΟΝΟΙ ΔΙΑΙΡΕΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ - ΠΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Το ημερολογιακό ζήτημα, και όλη η αλήθεια, για το πώς έγινε παρανόμως η αλλαγή του, το 1924. Βέβαια η όλη προσπάθεια αλλαγής του ημερολογίου, είχε ξεκινήσει από πολύ παλαιότερα.

Τα στοιχεία, για το τι ακριβώς συνέβη και πως τελικά, οι οικουμενιστές κατάφεραν να αλλάξουν το πάτριο ημερολόγιο είναι από το βιβλίο του Κυρίου Α.Δ Δελήμπαση “ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ” στο οποίο μέσα αναφέρονται και άλλα πολλά σημαντικά από θρησκευτικής απόψεως ζητήματα.

Προτείνουμε σε όλους όσους ψάχνουν για την αλήθεια, πάνω σε σημαντικά θρησκευτικά θέματα, να το πάρουν και να το διαβάσουν, γιατί είναι γραμμένο μετά από μεγάλη έρευνα και συλλογή στοιχείων.

ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ 649 ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ.....

ΛΟΓΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΣΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ;;;;

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ

ΤΙΝΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΕΚΛΗΘΗ Ο ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ, ΑΠΑΤΩΡ, ΑΜΗΤΩΡ, ΚΑΙ ΑΓΕΝΕΑΛΟΓΗΤΟΣ;

Εκ των απάντων του εν αγίοις πατρός ημών Αθανασίου

Επισκόπου Αλεξανδρείας. (Τομ. β’, σελ. 7)

Εν τω καιρώ εκείνω, ην τις βασίλισσα Σαλήμ, κατά το όνομα της πόλεως· εγέννησε δε Σαλαάδ· Σαλαάδ δε εγέννησε Μελχί,  Μελχί δε έσχε γυναίκα και το όνομα αυτής Σαλήμ· έτεκε δύο υιούς, ένα καλούμενον Μελχί, και έτερον τον Μελχισεδέκ· ην δε ο ΠΑΤΗΡ ΑΥΤΩΝ ΕΛΛΗΝ άσωτος, θυσίας επιτελών τοις ειδώλοις· ην δε θυσιάζων εν τω Δωδεκαθέω και λέγει Μελχί ο βασιλεύς τω αυτώ υιώ, Μελχισεδέκ, λάβε μετά σου εκ των παιδαρίων και άπελθε εις το βουκόλιον, και προσάγαγέ μοι επτά μόσχους, ίνα θύσωμεν τοις θεοίς. Απερχομένω ουν τω Μελχισεδέκ έννοια θεϊκή επήλθεν αυτώ κατά την οδόν, και ατενίσας τους οφθαλμούς εις τον ουρανόν ητένιζε τω ηλίω και ενεθυμείτο περί της σελήνης και των αστέρων, και εν αυτώ γενόμενος είπεν. Είτις εποίησε τον ουρανόν, την γην και την θάλασσαν και τα άστρα, εκείνω οφείλει δοθήναι η θυσία τω κτίσαντι αυτά· έκδηλόν μοι ποιούσι τα σημεία του ουρανού, ότι ο Κτίστης επάνω αυτών επαναπαύεται, άφθαρτος, αθάνατος, μόνος υπάρχων εν ουρανώ και επί γης, επιστάμενος βλασφημίας καρδιών. Αυτός εστιν αληθινός Θεός. Αυτώ οφείλει δοθήναι η θυσία. Απέλθω ουν προς τον πατέρα μου και συμβουλεύσω αυτώ, ίσως ακουσέταί μου. Ανέλυσε δε ο Μελχισεδέκ μηδέν αποφέρων.

Ιδών δε ο πατήρ λέγει αυτώ, πού εισίν οι μόσχοι; Ο δε Μελχισεδέκ λέγει αυτώ, μη οργίζου πάτερ βασιλεύ, αλλ’ άκουσόν μου. Ο δε είπε, τι έχεις ποιείν; Ειπέ δια τάχους. 

ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

«Τούτο πρώτον γιγνώσκοντες, ότι πάσα προφητεία γραφής

ιδίας επιλύσεως ου γίνεται» (Β’ Πέτρου α, 20)

1.Ατυχείς και άκαιροι ερμηνείαι, 2.Χονδροειδείς παρερμηνείαι, 3.Συμπέρασμα

Όπως εις όλα τα προφητικά κείμενα, έτσι και εις τα προφητικά κείμενα της Ορθοδοξίας τα αναφερόμενα εις του εσχάτους καιρούς των Εθνών, εγένοντο κατά καιρούς άκαιροι και ατυχείς ερμηνείαι αλλά και χονδροειδείς παρερμηνείαι1.

1. ΑΤΥΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΚΑΙΡΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑΙ

Α. Ο θρύλος του μαρμαρωμένου Βασιλιά.

Πρώτη και μεγάλη άκαιρος και υπό το κράτος αρχικώς φοβίας γενομένη ατυχής ερμηνεία, υπήρξεν η περί τον θρύλον του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά».

Κατ’ αυτήν οι χρησμοί Λέοντος Σοφού (βλ. http://fwnitwnpaterwn.blogspot.gr/2012/01/blog-post_03.html ) και αι προφητείαι του αγίου Μεθοδίου Πατάρων (βλ. http://fwnitwnpaterwn.blogspot.gr/2011/12/blog-post_30.html ) και του αγ. Ανδρέου του δια Χριστόν σαλού (βλ. http://fwnitwnpaterwn.blogspot.gr/2012/01/blog-post_01.html ) «περί του πένητος βασιλέως», αναγόμεναι «εις το τέλος των Ισμαηλιτών», εξελήφθη ότι αναφέρονται αρχικώς μεν δια την περίοδον της πολιορκίας, εν συνεχεία δε δια το τραγικόν πρόσωπον του πεσόντος κατά την άλωσιν αειμνήστου Αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου.

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΓΩΓ ΑΠΟ ΒΟΡΡΑ

Τον καιρόν της επικειμένης θείας οργής του ολέθρου «θλιβήσονται οι άνθρωποι»(«Ανωνύμου Παράφρασις των του Βασιλέως Λέοντος Χρησμών», PG.107,1144) υπό πρωτοφανών τοπικών πολέμων. Θα ακούωσιν ούτοι «πολέμους και ακοάς πολέμων» (Ματθ.κδ΄,6-8). «Εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους» (Ματθ.κδ΄,6-8), ήτοι σεισμοί «μεγάλοι» (Λουκ.κα΄,11), «και μαχαίρα ανθρώπου επί τον αδερφόν αυτού εσταί» (Ιεζεκ.λη΄,21). «Πάντα δε ταύτα αρχή ωδινών» (Ματθ.κδ΄,6-8). Τον δε βορράν, ως «λέβητα υποκαιόμενον» είδεν ο Προφήτης, διότι «από προσώπου βορρά εκκαυθήσεται τα κακά επί πάντας τους κατοικούντας την γην» (Ιερεμ.α΄,13-14) ασεβείς, δια του «Γώγ» άρχοντος «Ρώς, Μοσόχ και Θοβέλ» (Ιεζεκ.λη΄,3)
( ... )

ΟΤΑΝ Η ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΠΙΤΕΘΕΙ αιφνιδίως προς συντριβήν νοτίων στηριγμάτων του Βορρά της Ανατολικής Μεσογείου, εξεγείρεται ο αναβράζων Βορράς! Τότε θα ταραχθώσι τα «επί τα βόρεια μέρη» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) έθνη και κινήσωσιν αιφνιδίως «μετά μεγάλης βίας και δριμύτητος θυμού» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) εις πόλεμον εκδικήσεως πρωτοφανούς εκτάσεως και ταχύτητος. Διηρημένα «εις τέσσαρας αρχάς» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46), θα επιτεθώσι σφοδρώς κατά των τεσσάρων μετώπων εναερίως και χερσαίως, και εντός ωρών και ημερών «το ξανθόν γένος» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) του Γώγ «πάσαν τεφρώσει» (Χρησμοί Λέοντος του Σοφού, PG.107,1149) Βαβυλώνα, την παλαιάν και νέαν Ρώμην και την κεφαλήν του Νότου. Τότε καταστρέφονται ο θρόνος του δικέρατου θηρίου της Δύσεως, και η «Βύζαντος αυλή, εστία Κωνσταντίνου, Ρώμη, Βαβυλών και Σιών άλλη Νέα» (Χρησμοί Λέοντος του Σοφού, PG.107,1149), και οι κυκλώσατες «την παρεμβολήν των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην» (Αποκαλ.κ΄,9), καθ΄ ότι «καταφάγεται αυτούς πύρ» (Ψαλμ.20,10).

«ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΒΟΥΛΩΣΟΥΝΕ» !

(«ΟΛΟ ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ»)

Ο θεόπτης Μακρυγιάννης έλαβεν αποκαλυπτικώς και την εξής θείαν αλήθειαν, η οποία ισχύει μάλιστα δια την σημερινήν εποχήν. Ενεφανίσθη εις αυτόν ο Άγιος Νικόλαος και του είπε: «Στο εξής να είσαι προσεκτικός, να μην σε βουλώσουνε (σφραγίσωσιν), ότι όλο εις αυτό εργάζονται» ! («Οράματα και Θάματα», Μακρυγιάννη, Αθήνα 1989, σ. 73)

Η ανωτέρω σωτήριος αλήθεια προλέγεται δια των Γεγραμμένων της θείας Ορθοδοξίας ανά τους αιώνας. Ως π.χ. δια του Αρέθα Καισαρείας του 9^ου – 10^ου αιώνος, δια του Ανδρέου Καισαρείας του 6^ου αιώνος και δια του Αγίου Ιππολύτου Ρώμης του 2^ου – 3^ου αιώνος. Μάλιστα δε δια του Αποστολικού πατρός Αγίου Ειρηναίου Λουγδούνου του 2^ου αιώνος, όστις υπήρξε φορεύς της σχετικής Αποστολικής Παραδόσεως και δη του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ο οποίος έλαβε και παρέδωκεν εις την Εκκλησίαν την Αποκάλυψιν του Σωτήρος «Ιησού Χριστού» (Αποκαλ. α’, 1) του Θεού. Προ παντός δε, δια της Αγίας Γραφής, της Παλαιάς Διαθήκης τυπικώς και της Καινής Διαθήκης σαφώς.